Kiedy przyjeżdżasz do Hiszpanii i chcesz obejrzeć jakiś film na Netflixie czy telewizji, przygotuj się na niemały szok – dubbing. Oczywiście, Hiszpanie są mistrzami w tłumaczeniu filmów, ale nie w sposób, jakiego byś się spodziewał. Bo tutaj to nie lektor tłumaczy, co się dzieje na ekranie, tylko… głosy. I to jakie!
Zaczynasz oglądać film z Bruce’em Willisem i zaraz odkrywasz, że ma on nie tylko zamiar uratować świat przed apokalipsą, ale i brzmi jak sąsiad z trzeciego piętra, który właśnie dowiedział się, że nie opłacił czynszu. Pomyślisz: „To na pewno Bruce? Bo to raczej Paco, ten od naprawy pralki.” A przecież ta cała sprawa to nie tylko zmiana głosu, ale także… całkowita zmiana osobowości.
A najlepsze jest to, że w Hiszpanii dubbing jest na porządku dziennym – we wszystkich filmach i serialach. Zamiast oglądać aktora w jego naturalnym głosie, dostajesz zupełnie inną wersję, czasem bardziej zbliżoną do sąsiadów z Twojego osiedla, niż samego gwiazdora. Leonardo Di Caprio? Zapomnij o tym charakterystycznym głosie. W Hiszpanii będzie mówił jak Twój znajomy, który twierdzi, że tylko on potrafi zaparkować na wąskiej ulicy.
I wiesz co? Nie tylko w filmach akcji, ale także w animacjach. Pomyśl o tym: oglądasz „Shreka”, a zamiast szkockiego akcentu, masz… głos, który bardziej pasuje do sprzedawcy churros w okolicy. Przypominasz sobie, że miała to być zabawna animacja, ale teraz zastanawiasz się, czy to naprawdę ta sama postać, którą pamiętasz z oryginału.
Oczywiście, są też wyjątki. Jeśli masz szczęście, czasem dubbingowi artyści trafią w odpowiednią tonację, ale w większości przypadków będziesz się zastanawiał: „Czy to naprawdę ten aktor, czy może właśnie znalazłem się w świecie, gdzie każdy głos jest w błędzie?”.
W Hiszpanii wiosna pachnie kwitnącymi pomarańczami, niesie obietnicę dłuższych dni… i lekkie napięcie w powietrzu, bo to właśnie wtedy rusza Operación Renta, czyli czas składania deklaracji podatkowej w Hiszpanii. W teorii wszystko jest proste – nowy rok, nowy formularz, nowe nadzieje. Tylko że… ja wciąż czekam na zwrot podatku za 2023.
W erze Apple Pay, BLIK-a, zegarków, które same płacą za kawę, i ludzi, którzy nie widzieli gotówki od czasów szkolnych sklepików, Hiszpania potrafi zafundować solidny reality check. Bo choć z zewnątrz wygląda jak technologicznie rozwinięty kraj Europy Zachodniej, to wystarczy zejść z turystycznego szlaku i… nagle wracasz do czasów, gdy portfel pełen drobnych był Twoim największym skarbem.
Wyobraź sobie typowy polski obiad: ziemniaki, kotlet, a obok pełna miska surówki – czy to z kapusty, czy z marchewki z jabłkiem, a może z ogórków kiszonych. Teraz pomyśl, że przenosisz się do słonecznej Hiszpanii i… surówka znika z talerza jak sen na jawie. Bo tutaj warzywa nie są częścią obiadu. One są wspomnieniem.